Een nieuwe start voor het collectief overleg in Europa
Heinz Koller, Regionaal Directeur voor Europa en Centraal-Azië, hield een toespraak tijdens een conferentie over "Een nieuwe start voor het collectief overleg in Europa", die werd georganiseerd door het EVV en het Roemeense voorzitterschap van de Raad van de EU.
Hij benadrukte dat collectieve onderhandelingen één van de fundamentele beginselen en rechten op het werk zijn, en één van de kernpunten van de sociale dialoog. In de Eeuwfeestverklaring voor de toekomst van het werk, die tijdens de Internationale Arbeidsconferentie is aangenomen, staat dat "de sociale dialoog, met inbegrip van collectieve onderhandelingen en tripartiete samenwerking, een essentiële basis vormt voor alle IAO-acties en bijdraagt tot een succesvol beleid en een succesvolle besluitvorming in de Lidstaten".
Hoewel Verdrag 98 van de IAO betreffende het recht zich te organiseren en collectief te onderhandelen op grote schaal is geratificeerd, blijft de naleving ervan een reële kwestie.
Tussen 1985 en 2016 is het aandeel van de werknemers die onder collectieve overeenkomsten vallen, met een vierde gedaald, van 45% tot 32%. "Er zijn aanzienlijke verschillen in de dekkingsgraad, variërend van een zeer laag niveau in Turkije, de Verenigde Staten, de Republiek Korea en Mexico, een middelmatig laag niveau in Japan, Canada, het Verenigd Koninkrijk en Zuid-Afrika, een middelmatig hoog niveau in Brazilië, Duitsland en Australië en een hoog niveau in België, Italië en Frankrijk", aldus Koller.
"Over het algemeen is de situatie in Europa beter dan in andere landen, maar dit mag het feit dat de collectieve onderhandelingen en de sociale dialoog in de regio snel achteruitgaan, niet overschaduwen", zei hij. Daar zijn verschillende redenen voor: de toenemende globalisering en deregulering van de afgelopen decennia, de opkomst van de platformeconomie, het feit dat in veel landen minder mensen lid worden van een vakbond, en de wereldwijde financiële crisis die heeft geleid tot een lagere dekkingsgraad van het collectief overleg in een aantal landen en bepaalde hervormingen van het arbeidsrecht die de afgelopen tien jaar zijn goedgekeurd, met name in de nieuwe EU-Lidstaten en in de Balkan, waarvan er veel het collectief overleg aanzienlijk hebben verzwakt.
Om het hoofd te kunnen bieden aan de uitdagingen in de arbeidswereld, zoals niet-standaard arbeidsvormen en technologische vooruitgang, zijn collectieve onderhandelingen meer dan ooit noodzakelijk. Het heeft landen in staat gesteld beter weerstand te bieden aan de gevolgen van financiële crisissen en sectoraal overleg blijft een van de beste instrumenten om waardig werk te garanderen, besloot hij.
Hij benadrukte dat collectieve onderhandelingen één van de fundamentele beginselen en rechten op het werk zijn, en één van de kernpunten van de sociale dialoog. In de Eeuwfeestverklaring voor de toekomst van het werk, die tijdens de Internationale Arbeidsconferentie is aangenomen, staat dat "de sociale dialoog, met inbegrip van collectieve onderhandelingen en tripartiete samenwerking, een essentiële basis vormt voor alle IAO-acties en bijdraagt tot een succesvol beleid en een succesvolle besluitvorming in de Lidstaten".
Hoewel Verdrag 98 van de IAO betreffende het recht zich te organiseren en collectief te onderhandelen op grote schaal is geratificeerd, blijft de naleving ervan een reële kwestie.
Tussen 1985 en 2016 is het aandeel van de werknemers die onder collectieve overeenkomsten vallen, met een vierde gedaald, van 45% tot 32%. "Er zijn aanzienlijke verschillen in de dekkingsgraad, variërend van een zeer laag niveau in Turkije, de Verenigde Staten, de Republiek Korea en Mexico, een middelmatig laag niveau in Japan, Canada, het Verenigd Koninkrijk en Zuid-Afrika, een middelmatig hoog niveau in Brazilië, Duitsland en Australië en een hoog niveau in België, Italië en Frankrijk", aldus Koller.
"Over het algemeen is de situatie in Europa beter dan in andere landen, maar dit mag het feit dat de collectieve onderhandelingen en de sociale dialoog in de regio snel achteruitgaan, niet overschaduwen", zei hij. Daar zijn verschillende redenen voor: de toenemende globalisering en deregulering van de afgelopen decennia, de opkomst van de platformeconomie, het feit dat in veel landen minder mensen lid worden van een vakbond, en de wereldwijde financiële crisis die heeft geleid tot een lagere dekkingsgraad van het collectief overleg in een aantal landen en bepaalde hervormingen van het arbeidsrecht die de afgelopen tien jaar zijn goedgekeurd, met name in de nieuwe EU-Lidstaten en in de Balkan, waarvan er veel het collectief overleg aanzienlijk hebben verzwakt.
Om het hoofd te kunnen bieden aan de uitdagingen in de arbeidswereld, zoals niet-standaard arbeidsvormen en technologische vooruitgang, zijn collectieve onderhandelingen meer dan ooit noodzakelijk. Het heeft landen in staat gesteld beter weerstand te bieden aan de gevolgen van financiële crisissen en sectoraal overleg blijft een van de beste instrumenten om waardig werk te garanderen, besloot hij.