Küresel Ücret Raporu

ILO raporuna göre, yükselen enflasyon reel ücretlerde çarpıcı düşüşe yol açtı

ILO’nun küresel ücretlerle ilgili son raporuna göre, mevcut yoksulluk, eşitsizlik ve toplumsal huzursuzluk düzeylerinin artmasını önlemek için acilen iyi tasarlanmış politika önlemlerine ihtiyaç duyuluyor.

Basın açıklaması | 30 Kasım 2022 Çarşamba

CENEVRE (ILO Haber) - Kısmen Ukrayna’daki savaş ve küresel enerji krizi ile tetiklenen küresel yavaşlama ile bir araya geldiğinde, şiddetli enflasyon krizi, birçok ülkede reel aylık ücretlerde çarpıcı düşüşe yol açıyor.

Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) yeni raporuna göre kriz, orta sınıfın alım gücünü azaltıyor ve özellikle düşük gelirli hanehalklarına darbe vuruyor.

2022-2023 Küresel Ücret Raporu: Enflasyon ve COVID-19’un ücretler ve alım gücü üzerindeki etkileri başlıklı raporda verilen tahminlere göre, 2022 yılının ilk yarısında küresel aylık ücretler reel olarak -%0,9’a düştü – reel küresel ücret artışı bu yüzyılda ilk kez negatif oldu.

Gelişmiş G20 ülkelerinde, 2022’nin ilk yarısında reel ücretlerin -%2,2’ye düştüğü, yükselen G20 ülkelerinde ise reel ücretlerin %0,8 arttığı tahmin ediliyor; bu artış, COVID-19 küresel salgınından bir önceki yıl olan 2019’dakinden %2,6 daha düşük.

Enflasyon düşük ücretli çalışanları daha çok etkiliyor

Birçok ülkede en fazla düşük gelirli grupları etkileyen COVID-19 krizi sırasında, işçiler ve aileleri önemli ücret kayıplarının yanında hayat pahalılığı krizinden de etkileniyor.

Rapora göre, yükselen enflasyon, hayat pahalılığı açısından düşük ücretli çalışanları daha ağır etkiliyor. Çünkü düşük ücretli çalışanlar kullanılabilir gelirlerinin büyük bölümünü, fiyatları zorunlu olmayan kalemlere göre genellikle daha fazla artan zorunlu tüketim maddelerine harcıyor.

Raporda aynı zamanda enflasyonun, asgari ücretin de alım gücünü düşürdüğü belirtiliyor. Tahminlere göre, her ne kadar nominal düzeltmeler yapılsa da, fiyat enflasyonunun hızlanması verilerin mevcut olduğu birçok ülkede asgari ücretlerin reel değerini çabucak eritiyor.

Yaşam standartlarını koruma önlemleri

Analize göre, ücretli işçiler ve ailelerinin alım güçlerini ve yaşam standartlarını korumasına yardımcı olmak için iyi tasarlanmış politika önlemlerinin acilen uygulanması gerekiyor.

ILO üye devletlerinin %90’ında asgari ücret sistemleri uygulandığı göz önüne alınırsa, asgari ücret oranlarının yeterli düzeyde düzeltilmesi etkili bir araç olabilir. Kriz esnasında yeterli ücret düzeltmelerinin yapılmasında güçlü üçlü sosyal diyalog ve toplu pazarlık da işe yarayabilir.

“Reel ücretlerin kötüleşmesiyle mücadele, ekonomik büyümenin korunmasına katkı sağlayabilir; bu da küresel salgın öncesinde gözlemlenen istihdam düzeylerine yeniden ulaşılmasına yardımcı olabilir."

Rosalia Vazquez-Alvarez, rapor yazarlarından
Hayat pahalılığı krizinin hanehalkları üzerindeki etkilerini hafifletebilecek diğer politikaların arasında, zorunlu tüketim maddelerini satın almalarına yardımcı olmak için düşük gelirli hanehalklarına kupon verilmesi, veya enflasyonun hanehalkları üzerindeki yükünü azaltırken diğer yandan enflasyonun da düşürülmesine yardımcı olmak için bu maddeler üzerindeki Katma Değer Vergisinin düşürülmesi gibi, belirli grupları hedefleyen önlemler yer alıyor.

“Ücret skalasının orta ve alt kısımlarındaki işçilere özel önem göstermeliyiz. Reel ücretlerin kötüleşmesiyle mücadele, ekonomik büyümenin korunmasına katkı sağlayabilir; bu da küresel salgın öncesinde gözlemlenen istihdam düzeylerine yeniden ulaşılmasına yardımcı olabilir. Bu, tüm ülkeler ve bölgelerde ekonomik daralma olasılığını veya derinliğini azaltmanın etkili bir yolu olabilir,” diyor rapor yazarlarından Rosalia Vazquez-Alvarez.

Bölgesel farklar

Bölgesel ve ülkesel verileri de içeren rapora göre, 2022’nin ilk yarısında yüksek gelirli ülkelerde enflasyon, düşük ve orta gelirli ülkelere göre oransal olarak daha hızlı arttı. Bu durum aşağıda verilen bölgesel reel ücret trendlerine yol açtı:
  • Kuzey Amerika’da (Kanada ve ABD), ortalama reel ücret artışı 2021’de sıfırlandı ve 2022’nin ilk yarısında -%3,2’ye düştü.
  • Latin Amerika ve Karayipler’de, reel ücret artışı 2021’de -%1,4’e, 2022’nin ilk yarısında ise -%1,7’ye düştü.
  • Küresel salgın sırasında istihdamı koruma programları ve ücret sübvansiyonlarının istihdamı ve ücret düzeylerini büyük ölçüde koruduğu Avrupa Birliği’nde, reel ücret artışı 2021’de %1,3’e yükseldi ve 2022’nin ilk yarısında -%2,4’e düştü.
  • Doğu Avrupa’da, reel ücret artışı yavaşlayarak 2020’de %4,0, 2021’de ise %3,3 oranına geldi; 2022’nin ilk yarısında ise -%3,3’e düştü.
  • Asya ve Pasifik’te, reel ücret artışı 2021’de %3,5’e yükseldi ve 2022’nin ilk yarısında %1,3’e geriledi. Çin’in bölgedeki ağırlığı göz önüne alınarak hesaplamalardan hariç tutulduğunda, reel ücret artışındaki yükselme 2021’de %0,3 ve 2022’nin ilk yarısında %0,7 ile çok daha az oranda gerçekleşti.
  • Orta ve Batı Asya’da, reel ücret artışı 2021’de %12,4 oranında güçlü bir şekilde yükseldi, ancak 2022’nin ilk yarısında %2,5’e geriledi.
  • Afrika’da kanıtlara göre, reel ücret artışı 2021’de %1,4 oranına, 2022’nin ilk yarısında ise -%0,5’e düştü.
  • Arap Ülkeleri’nde ücret trendleri geçici olmakla birlikte, tahminler 2021’de %0,5 ve 2022’de %1,2 ile ücret artışının düşük olduğuna işaret ediyor.